Onze aanpassing is veel groter dan we bewust zijn.
Ieder kind heeft de behoefte aan verbinding (door aanpassing aan zijn familie-systeem) én autonomie (er ook los van komen, door zijn eigenheid in te brengen).
Zodra deze behoeften met elkaar in conflict raken, wint de behoefte aan verbinding (we willen als eerste een veilig nest).
Hierdoor leren we onbewust om onze eigenheid op te offeren ten gunste van onze aanpassing.
Voor de meeste mensen is de balans tussen aanpassing en eigenheid onbewust ver doorgeslagen naar aanpassing.
Deze disbalans wordt mede veroorzaakt doordat wij de meeste waardering en erkenning krijgen door ons aan te passen.
In het aanpassen aan de ander, voelt de ander zich (onbewust) gezien en daarvoor worden we gewaardeerd.
Zodra ik mijn eigenheid in de wereld breng splits de buitenwereld zich op……
